This paper aims to propose the implementation of a smart curriculum via different algorithms based on operational research methods. The study is a theoretical and qualitative study made with the document analysis method. A theoretical structure has been tried to be created by obtaining the data from studies related to the concept of smart education. A smart curriculum can be defined as a new type of curriculum having the features of adaptation, sensing (awareness), inferring (logical reasoning), self-learning, anticipation, and selforganizations and restructuring feedback to adapt itself the various differentiated instructional methods. When dealing with complicated implementation issues, operational research (OR) is the field that makes use of models, either quantitative or qualitative, to assist in decision-making. For more than 50 years, emergency medicine and the interface between acute and community care, hospital performance, scheduling and management of patient home visits, scheduling patient appointments, and a variety of other complex implementation problems with an operational or logistical nature have been addressed using OR methods in different fields. In this respect, we theoretically show how to implement those methods based on algorithms in the smart curriculum development process via different algorithms and the methods regarding intelligence theories. More detailed algorithms can be proposed in curriculum evaluation and development models.

Araştırma, pandemi döneminde uzaktan eğitim yoluyla öğrenimlerine devam eden ve sosyal yaşamı sadece ev ile sınırlı olan çocukların velileri tarafından nasıl yönetildiğini tespit etmek amacıyla yapılmıştır. Araştırma nitel araştırma olup, durum çalışmasıdır. Araştırma 2020-2021 akademik yılında Aydın ilinde 11 gönüllü veli ile yürütülmüştür. Veliler seçilirken ölçüt ve maksimum çeşitlilik örnekleme yöntemleri kullanılmıştır. Bu araştırmadaki ölçüt velilerin çocuklarının ilkokulda öğrenim görüyor olmasıdır. Araştırma sonucunda velilerden bazıları çocuk yönetimi konusunda kendilerini olumlu değerlendirirken, bazıları olumsuz değerlendirmelerde bulunmuştur. Çocuk yönetiminde kendilerini olumlu gören veliler planlama yapma, rehberlik etme, aile fertleri arasında eşgüdüm, psikolojik sağlamlık, yeteri kadar zaman ayırma, öğretmenle iletişim gibi konular üzerinde durmuşlardır. Pandemi süreciyle birlikte uygulanan sokağa çıkma yasakları ilkokul öğrencilerini pek çok yönden etkilemiş ve öğrencilerin bu süreçte yoğun bir şekilde korku ve kaygı yaşadıkları ortaya çıkmıştır. COVID-19 günlerinde uzaktan eğitim faaliyetleri devam etmiş ve çocuklar evden dışarıya çıkamamışlardır. Bu durum annebabalar ya da veliler açısından çocukların yönetimi konusunda birtakım sorunlara sebep olmuştur. Yapılan bu çalışmada pandemi döneminde velilerin çocuklarını yönetmede yaşadığı sorunlar ve bu sorunları aşmak için neler yaptıkları ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır.

Araştırmada, Ege bölgesinde X ili Y ilçesi Z İlkokulu’nda görev yapan yönetici, öğretmen, öğrenci ve velilere göre Suriyeli öğrencilerin yaşadıkları sorunlar ve bu sorunlara ilişkin çözüm önerileri ortaya çıkarılmıştır. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden biri olan gerçek durum çalışması kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu oluşturan okul, amaçlı örnekleme yöntemlerinden biri olan kolay ulaşılabilir örnekleme yöntemi ile belirlenmiştir. Okuldaki çalışma grubu ise ölçüt ve maksimum çeşitlilik örneklemesi ile seçilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu; bir yönetici, altı öğretmen, yedi öğrenci ve beş veli oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Veriler betimsel ve içerik analizi kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırmaya katılan yönetici ve öğretmenlerin, Suriyeli öğrencilerin oryantasyon eğitimine yönelik görüşleri; tanıtma ve Türkçe eğitimi alt temalarında; öğretmenlerin hizmet içi eğitime olan gereksinimi ise onların kültürünü tanıma ve dilini öğrenme alt temalarında ele alınmıştır. Araştırmaya katılan; yönetici, öğretmen, veli ve öğrencilere göre, Suriyeli öğrencilerin yaşadıkları sorunlar; fiziki, güvenlik, sosyal, psikolojik, eğitim-öğretim ve aile sorunları alt temalarında incelenmiştir. Veli ve öğrencilere göre Suriyeli ailelerin, çocuklarına karşı sorumluluklarını yerine getirme durumları ise; fiziksel, duygusal, eğitimsel ve yetiştirme gereksinimleri alt temalarında incelenmiştir. Söz konusu alt temalar altında ortaya çıkan sorunlara ilişkin; ders araç gereçlerinin ve giyim ihtiyaçlarının karşılanması; güvenlik semineri yapılması ve okullara güvenlik görevlisi verilmesi; kaynaştırma etkinliklerinin (spor turnuvaları, kahvaltı organizasyonu, okuma etkinliği, okul çayı, vb.) düzenlenmesi, öğrencilere sorumluluklar verilmesi; PDR uzmanlarıyla öğrencilerinin sık sık görüştürülmesi, onlara şefkat-hoşgörü ile yaklaşma, diğer öğrencileri bilgilendirme; Türkçe okuma yazma kursu açılması, dili anlama etkinlikleri yapılması, yeni eğitim politikaları belirlenmesi, Suriyeli öğrencilere burs sağlanması, veli görüşmeleri yapılması; okul-aile birliği toplantıları yapılması, aile eğitimleri yapılması, veli ziyaretleri yapılması, bölgedeki yardım severlerden destek sağlanması, Suriyelilere yönelik iş alanları açılması gibi çözüm önerileri sunulmuştur.

Bu araştırmada 1960’lı yıllar ve 2010’lu yıllarda Türkiye’deki vatandaşlık ders kitaplarının dil, anlatım, görsel ve içerik gibi çeşitli açılardan karşılaştırılarak son elli yılda Türkiye’de vatandaşlık eğitiminde yaşanan değişim ve gelişmeleri ortaya koymak amaçlanmıştır. Bu araştırmada nitel araştırma yöntemleri içinde yer alan konuyla ilgili yazılı kaynakların incelendiği tarihsel araştırmaya dayalı doküman incelemesi tekniği kullanılacak ve doküman analizinden elde edilen veriler içerik analizi yöntemiyle belirlenmiştir. Bu araştırmanın bulgularına göre 2015 yılında okutulan vatandaşlık kitabı dil ve anlatım, fiziksel ve görsel unsurlarındaki farklılıklar açısından çağdaş pedagojik ilkelere daha uygun olduğu görülmüştür. 1967 yılında okutulan vatandaşlık kitabı toplumdan çocuğa göre bir yönde iken 2015 yılında okutulan vatandaşlık kitabı çocukların gelişim özelliklerine göre hikayelerle desteklenerek bireyden topluma doğru bir anlayış üzerine inşa edilmiştir. Araştırmadan elde edilen edilen bulgular neticesinde bizim konu ile ilgili önerilerimiz öncelikle Türkiye’de 1960’lı yıllardan 2010’lu yıllara kadar vatandaşlık eğitiminde kat edilen bu mesafe ve ortaya çıkan gelişmelerin devam ettirilmesi gerekmektedir. İkinci olarak vatandaş yetiştirmede çağdaş standartlara katkı sağlayacak değerlerin vatandaşlık eğitiminde yakalanarak ülkemizin insanlığın evrensel ortak değerlerine ve mirasına yapılacak akademik çalışmalar neticesinde katkı sağlamasının yolları aranmalıdır.

Mesleki teknik eğitimin sorunları ve çözüm önerilerinin öğrenci ve öğretim elemanı görüşlerine göre değerlendirilmesi ve çözüm önerilerinin ortaya konulmasının amaçlandığı bu araştırma tarama modelinde olup nitel araştırma yaklaşımı ile yürütülmüştür. 2016-2017 öğretim yılı güz döneminde gerçekleştirilen araştırmaya Sinop Üniversitesi Meslek Yüksek Okulundan 65 öğrenci, 7 öğretim elemanı destek vermiştir. Araştırmanın verileri yarı-yapılandırılmış görüşme tekniği ile toplanmış ve toplanan veriler betimsel ve içerik analizine tabi tutulmuştur. Araştırmada öğrencilere geriye dönük olarak hem meslek lisesi eğitimleri hem de meslek yüksekokulu eğitimlerine ilişkin sorular yöneltilmiştir. Araştırmada elde edilen bulgulara göre, meslek yüksekokuluna devam eden öğrenci profili belirlenmiştir. Buna göre katılan 65 öğrencinin tümü meslek lisesi çıkışlıdır. 65 öğrencinin 34'ü sınavsız geçişle, 31'i YGS puanı ile yerleşmiştir. Katılımcı öğrenciler, en çok meslek sahibi olmak amacıyla, ailelerinin isteğiyle ve akademik liselerde zorlanacakları için meslek lisesini tercih etmiştir. Lise eğitimleri sırasında öğrencilerin çoğunluğu dershaneye devam etmemiştir. Lisede aldıkları eğitimin LYS, YGS gibi sınavlarda yeterli puanı alabilecekleri nitelikte olmadığını belirtmişlerdir.